Bezsenność można pokochać albo znienawidzić. Najczęściej przychodzi wtedy gdy tylko sen mógłby dać ukojenie. Ja żyję z nią od dawna, zaprzyjaźniłyśmy się i jest częścią mnie. Gdy dzieje się coś, co szczególnie nas dotyka, gdy podejmujemy indywidualne decyzje i decydujemy się iść pod prąd, wydaje się że cały świat na nas patrzy a nikt inny nie ma takich rozterek jak my. Nic bardziej mylnego...
To że nie śpię o 1 nad ranem nie jest niczym nadzwyczajnym, to że siedzę nad kubkiem kawy również. Takie życie… taka praca i właściwie gdyby nie moje zamiłowanie do sowiego trybu to można by pomyśleć że to następstwo niegdysiejszej pracy na trzy zmiany.
Dopiero wtedy zobaczymy nowe, szersze horyzonty. Dlatego jakkolwiek duży byłby problem, pamiętajmy: „im większy problem tym więcej z niego widać”…
Lubię remonty, lubię każdą zmianę która idzie ku lepszemu, chociaż generalnie uważam że „lepsze jest wrogiem dobrego”
Owszem świętuję, i to z każdym rokiem coraz bardziej. Absolutnie nie z racji mojego wieku ale z coraz większej świadomości i szacunku do naszej niedocenianej płci.
Miniony wtorek powitał mnie powitał mnie awarią w łazience, nie było by problemu gdyby nie fakt że o 12 miałam służbowe spotkanie. Tuż po 7 rano udało się uprosić panów hydraulików i niemal natychmiast przyjechali.
